Tijdens de lokale truckshow zag ik de Renault T van Rombout Transport en dacht, DIE moet ik hebben voor de maandelijkse reportage op TrucksMagazine online. Toen ik ‘m nogmaals spotte bij het uitrijden, wist ik het zeker! Helaas ontmoette ik tijdens de show de chauffeur niet persoonlijk, maar na het plaatsen van een oproepje via Facebook, was het contact snel gelegd. Ab reageerde enthousiast en zo vond onlangs onze afspraak plaats.

Reportagetijd
De dag voor ik naar Ab vertrok was ik jarig, en wat denk je? Ab had dat onthouden, want bij de koffie had hij taart geregeld. Dat zijn natuurlijk wel pluspunten, hè. Wanneer we buiten zitten, schuift zijn vrouw Mandy ook gezellig aan tafel en begint Ab te vertellen. Nu eens geen standaardverhaal, Ab komt niet uit een chauffeursfamilie en is dan ook niet zo het vak ingerold. Vanaf zijn 16de is hij al gaan werken en heeft later via een omweg zijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. Zijn vrouw Mandy heeft hem altijd gesteund, ook toen Ab in 2011 officieel ZZP-er is geworden. In 2016 haalde Ab zijn grootrijbewijs en daarna zijn Niwo-vergunning. In 2016 werd hun eerste vrachtwagen aangeschaft en in september 2017 kwam er voor het eerst een personeelslid in dienst. Sinds maart 2018 heeft Ab alweer drie vrachtauto’s rijden.

Bewuste keuze Renault
De vraag die mij al een tijdje bezig houdt, stel ik rechtstreeks aan Ab. ”Je hoort niet snel dat iemand voor Renault Truck kiest , dus wat is jouw reden een Renault T-High Edition aan te schaffen?” Daarop beginnen Ab zijn ogen direct te twinkelen, want hij is zo trots op zijn wagen dat hij het graag vertelt. “Kijk, ik wilde sowieso wat anders dan anders. En ja, ik heb ook bij de andere truckmerken gekeken. De prijsverschillen zijn behoorlijk, net als het verbruik. Ik vond dat het anders kon. Vergis je niet, een Renault Truck is zuiniger dan dat je zou denken”. Cijfers liegen niet en na zelf getest en het resultaat van het verbruik naast elkaar te hebben gelegd, was Ab meer dan tevreden. En waarom zou je dan een goed startend team uit elkaar halen? Ook gaf Ab aan dat dat de toenmalige vertegenwoordiger van Renault er veel tijd en energie in heeft gestoken, waardoor Ab bij de volgende aanschaf wederom voor dit merk ging. De rest is geschiedenis, lacht Ab. Kijkend naar zijn huidige wagenpark, daar wordt hij  gewoon heel blij van.

Passie voor het vak
Hoewel het niet altijd haalbaar is, probeert Ab ‘s avonds thuis te zijn. Voor je het weet gaan de kinderen de deur uit en dan wil je niet terugkijken en dan pas bedenken, wat heb ik er van meegemaakt? Het is mooi te zien dat zijn gezin op nummer één staat. En dat zijn werk zijn passie is. Of, zoals hij het zelf noemt “een uit de hand gelopen hobby”. Ook vertelt Ab hoe belangrijk het is om open te staan voor je personeel, naar je medewerkers te luisteren. Er zorg voor te dragen dat je er ook voor hen bent, dat scheelt al zoveel. Samen met Mandy proberen ze alles laagdrempelig te houden. Ze zijn gestart met de jongens aan de keuken tafel, inmiddels is er een klein barretje in de tuin. Laagdrempeligheid en toegankelijkheid zijn belangrijk. En wie wil die VrijMiBo nou missen? Als ik zo naar dat barretje, bedenk ik mij dat het gezellig zal zijn en dat de jongens vrijdagmiddag graag aanschuiven. Dat wil je niet missen!

Gezelligheid kent geen tijd
Als je de passie heb, geen stress onderweg, dan kan je de service hoog houden. En houd je het onderling ook gezellig. Als Ab zelf rijdt, maakt hij zich niet druk. “Want waarom zou je gestrests achter het stuur gaan zitten? De automobilist die je dwars zit, rijdt door en hoort je toch niet”. Ab heeft gelijk, maar persoonlijk denk ik dat ik er een kapotte claxon van zou hebben. Als je begrijpt wat ik bedoel!

Hoe gezellig het aan hun buitentafel ook is, bij het verslag horen ook foto’s. Dus aai ik de waakhond nog even en gaan we richting de wagen. Wie Renswoude zegt, zegt het kasteel. Ab heeft dat wel in zijn logo verwerkt, maar wil daar geen foto’s maken. Hij heeft een andere locatie in gedachten. Terwijl ik mijn ogen uitkijk en bedenk dat Renswoude wel groot is, zijn we op de fotolocatie gearriveerd. Een prachtplek, maar in mijn eigenwijsheid weet ik hem te overtuigen om ook naar een tweede locatie te gaan. Na wat telefoontjes weet Ab te regelen dat we in een loods mogen fotograferen. Een unieke kans, als nog grote dank daarvoor. Als ik klaar ben met fotograferen nemen we afscheid en gaan we ieder afzonderlijk het weekend in. Onderweg bedenk ik “wat begon tijdens de lokale truckshow, één blik naar de vrachtwagen en dan toch weer een mooie reportage voor elkaar gekregen”.

Ab en Mandy dank voor jullie openheid en gezelligheid! 

Jantine