“Jantine, jij vind elk transport interessant en belangrijk. En jij zocht nog iets speciaals voor Trucksmagazine.nl. Als échte Mini-Trucker daag ik je uit om eens met mij een dagje mee te gaan. Wat zeg je er van?” Nou, 1+1 =

Daar kan ik natuurlijk géén nee tegen zeggen! Leuke uitdagingen zijn altijd welkom! En zo maakte ik de afspraak met Leo Hendrikse, die alweer ruim 6 jaar werkzaam is bij Van Walraven. De dag ervoor had hij zijn Mini-Truck nog even goed gepoetst, want zijn Iveco moest natuurlijk wel extra shinen! Ook mocht ik nog eens wat later starten van hem. Want wegens een paar zieken moest hij eerst in de winkel helpen. Oké, in de winkel dacht ik nog? Maar dat is dus de afhaalbalie bij de firma. Leo draait zijn hand er niet voor om. Je kan ook merken dat hij elke klant niet alleen bij naam kent, maar ook weet wie, wat, waar. Zoals Leo zelf zegt, “bij het bedrijf zelf ben je ook een persoon van vlees en bloed, met een naam. Dan is het belangrijk dat je dat ook naar de klanten uitstraalt”. 

We pakken een kop koffie en we gaan naar de auto. De mensen die aanwezig zijn in het pand, kijken toch wel even vreemd op. Maar iedereen vindt het super leuk voor Leo eens in het zonnetje gezet wordt! Zeker door een erkend online vakblad (en dat laatste is voor ons dan ook weer leuk om te horen). We starten bij het WKZ en de monteurs staan al buiten te wachten. Ze zijn een beetje verbaasd, maar vinden het ook leuk dat er iemand met Leo meegaat. Dat Leo zijn klanten goed kent, merk ik al snel als we bijna op de locatie van het eerste bezorgadres zijn. Behendig stuurt hij de Iveco met grote aanhanger erachter, vakkundig tussen alles door.

Communicatie..

Het valt mij op dat bij elke locatie Leo even van te voren belt met de klant. Dat wordt dan ook zeer gewaardeerd door de mensen. “Goede communicatie is het toverwoord in deze. Red je het even niet (door bijvoorbeeld een file ofzo) bel of app even van te voren. Dat waardeert een klant altijd. Zelf wil je tenslotte ook van een aantal dingen op de hoogte blijven. Niet dan?” Ja, Leo weet goed hoe het werkt.

Het is midden hartje Utrecht dat we op een bouw aankomen. Zelf was ik even vergeten hoe druk de stad Utrecht ook alweer is, zou er een hartverzakking van krijgen! Voor ons staan twee auto’s die het bekende helderlicht nog niet hebben gezien. Maar Leo zegt “Geen stress. Het lost zich vanzelf op”. En dat is ook zo. Leo maakt zich er niet druk om. “Kost veel teveel energie” zegt hij. “Besteed het liever aan de positieve energie. Dat is veel leuker!“

Mini-Truck
Toch ben ik benieuwd, waarom hij niet plaatsneemt achter het grote stuur in een heuse vrachtwagen? Zou hij het niet willen? Of komt het nog? Leo helpt mij uit de overpeinzing, helaas kan hij nimmer op de grotere vrachtwagen gaan rijden. Dit vanwege niet nader te noemen omstandigheden en een kromme regelgeving in de wet. “Maar”, zegt hij, “toen ik vier jaar geleden de kans van de baas kreeg om deze bestelbus geheel naar de eigen zin te maken, heb ik dat met beide handen aangegrepen”.

Zo komt de Mini-Trucker nog meer tot uiting. Leo heeft geaccepteerd dat hij geen vrachtwagenchauffeurs wordt. “Maarre, deze Mini-Truck is en blijft van mij hè”, lacht hij. “Je wilt niet weten wat er in verbouwd zit. Teveel om op te noemen! De Italiaanse details hoef ik niet uit te leggen, toch?”

Hobby is werken , werken is mijn hobby
Dat Leo trots is op alles, kan je niet mislopen als je de kans krijgt eens mee te gaan tijdens zijn werkzaamheden. Wat een passie! Wat Leo soms jammer vindt, is dat de term Mini-Truckers niet altijd geaccepteerd wordt door de ‘grote jongens’ op de baan. Maar, degene die het wél accepteren , seinen en toeteren er op los, als ze Leo onderweg tegen komen. Ik spreek inmiddels uit ervaring. Leo is écht een begrip in zijn regio. En geef toe, als je hem ziet rijden, draai ook jij je wel even om, want Mini-Truckers zie je niet veel.

Het rijden brengt Leo tot rust, het is zijn ontspanning zegt hij zelf ook. Hij vindt het heerlijk, hoe verder rijden, hoe beter. Dat is de oprechte diesel die ook door zijn aderen stroomt. Tijdens de rit gaat zijn telefoon en belt kantoor. Of hij misschien even iets tussendoor kan ophalen bij een boer. Leo heeft een groot hart voor de zaak en zegt direct ja. Ik ben in mijn nopjes, wauw wat een locatie. Echt super tof!

Tussen de koeien
Zoals het hoort, vragen we eerst netjes toestemming op locatie om foto’s te mogen maken. Na positieve instemming besluit Leo dan nog even snel zijn velgen te poetsen en neem ik een kijkje bij de koeien. Wat een fantastische ervaring weer, zo kom je nog eens ergens!

Als Leo klaar is, roept hij mij en vraagt waar ik de auto voor de foto’s wil hebben? We schieten nog wat foto’s en keren terug naar de zaak. Na een bak koffie nemen we afscheid en keer ik tevreden huiswaarts. Leo, dank je wel! Dat ik een kijkje in jouw wereld als Mini-Trucker mocht mee maken.
Het was een geweldige dag en ik ben weer een ervaring rijker!