Eind vorig jaar vroeg ik online wie het leuk zou vinden als ik langs zou komen voor Trucksmagazine.nl? Daar reageerde ook Rudy Geitenbeek (41) op. Want zei hij, “Ik rijd een bijzonder voertuig en daar zijn er niet zo veel van. Als trekker en als kleine bakwagen!”. We hadden contact en maakte een afspraak die ik helaas vanwege persoonlijke omstandigheden moest afzeggen. Er volgde een nieuwe afspraak en zo reisde ik af naar Hoevelaken. Met appeltaart, want dat moest ik van Rudy meebrengen. Daar ben ik wel voor in, want zo mocht ik éérst uitslapen en hoefde mij pas om 06.30 uur op locatie te melden. Als een échte gentleman kwam Rudy mij tegemoet en begonnen we eerst met koffie.

Gespecialiseerd bedrijf
Van Hooft Transport B.V. heeft zich door de jaren heen gespecialiseerd in het vervoeren van zware objecten en high-tech apparatuur. Door een uniek wagenpark van wagens met zware autolaadkranen, van 33 ton/meter tot en met 225 ton/meter, is Van Hooft Transport B.V. een toonaangevend bedrijf in Nederland. Zij vervoeren en plaatsen bijvoorbeeld transformatorstations voor netbeheerders. Hier hebben zij diverse voertuigen voor klaarstaan.

Wij gaan vandaag een laadpaal bezorgen in Grou. Omdat mijn topografische kennis het af en toe laat afweten, heb ik dat even gegoogled. Rudy moest wel lachen en adviseerde nog een kop koffie voor onderweg mee te nemen, want dat zou ik zeker nodig hebben. We stappen in zijn MAN TGX X26.446 BL trekker 6×2 Euro 6 sleepasser  XLX Cabine. Dit is zijn vaste wagen geworden toen hij bijna een jaar geleden startte bij dit bedrijf. Of hij trots is op zijn MAN? Jazeker, is het antwoord gelijk. De wagen moet schoon zijn en als muziekliefhebber vindt hij het ideaal dat er een super geluidinstallatie in zit. En schoon is het zeker, het zou tenslotte zonde zijn als er op je sub stof zou gaan komen! Gelukkig voor mij, staat hij toe dat er vandaag een ‘soort van stof’ op zal komen. En gezien de locatie waar hij staat, maakt mij dat nog meer blij! 

Chauffeur wordt je…
Ja, ik weet het is een gevaarlijke uitspraak is: Chauffeur wordt je niet, chauffeur ben je. Maar toch moet ik hierop corrigeren. Want Rudy vertelt onderweg dat hij is begonnen in de Elektra. Maar opeens viel zijn oog op een advertentie en is hij de berging ingegaan. En daar heeft hij nooit spijt van gehad. Misschien is daar wel de diesel in het bloed gekomen, denkt Rudy. Bij berging weet je hoe laat je begint, maar nooit hoe laat je thuiskomt. Want wat als je dienst er bijna opzit en er gebeurt net een ongeluk? Dan zeg je ook niet, mijn dienst zit er op, doei. Dan ga je er gewoon heen en je helpt elkaar. Dat is ook de sfeer die onderling voelbaar is bij van Hooft, vertelt Rudy. Dat werkt wel een stuk fijner.

Maar helemaal de berging uit ga je toch niet. Het is net één grote familie en met sommige  heeft hij ook nog contact. En dat zijn liefde voor het bergingsvak er nog steeds zit, valt mij op. Want als hij (alarm)lampjes ziet, dan overziet hij al heel vlot de gehele situatie. Op kilometers afstand analyseert hij de situatie, is het nood of is het groot transport. Als ik Rudy daar op attendeer, moet hij lachen. Volgens hem zal dat dan wel een ‘tic’ zijn, die je niet snel afleert.

Tijdens onze rit naar Grou wordt Rudy gebeld door zijn vrouw en kind. Even papa een fijne dag wensen, dat doen ze elke ochtend. Familie betekent alles voor hem, zoals bij vrijwel alle chauffeurs. Dat hoef ik niemand uit te leggen.

Toekomst rijden
Bij aankomst op de locatie in Grou, bedenk ik mij voor het eerst dat ik in het noorden van het land ben aangekomen. En dat het daar in deze tijd toch wel kouder dan in midden Nederland is. Rudy heeft daar al rekening mee gehouden en leent mij een extra jas. De mensen die de laadpaal gaan plaatsen komen vrij vlot naar ons toe. Eerst koffie is hun vraag? Nou, daar zeg ik geen nee tegen!

Rudy overziet ondertussen rustig de hele situatie. “Daar moet toch het kraantje bij”, zegt hij. Al had hij daar sowieso al rekening mee gehouden. Weet je dat een laadpaal al snel 400 kilo weegt? En dus wordt het uitstallen. Haast kent Rudy eigenlijk niet. Hij werkt liever iets langzamer, maar in één keer goed en zonder schade. Uiteindelijk heb je dan geen vertraging en gebeurt alles meteen goed en zonder stress. Rudy heeft service hoog in het vaandel staan en dat vind ik mooi om te zien.

Ondertussen maak ik van de gelegenheid gebruik om zijn mening te vragen. Er wordt een laadpaal geplaatst, hoe denkt hij over elektrisch rijden? Daar is hij duidelijk in. Als rijden op diesel echt ophoudt te bestaan, dan geeft hij de voorkeur aan waterstof. Maar, als het nog niet hoeft, dan liever diesel. Daar gaat zijn chauffeurshart sneller van kloppen! Net als bij het racen, dat hij in zijn vrije tijd graag doet. Als er een truck met moderne technologie komt, die én de kilometers aankan én de kracht kan leveren die hij tijdens het werk nodig heeft, dan wil Rudy het graag testen en persoonlijk beoordelen of dat dan écht zo is!

Afwisselend
Als je Rudy zo bezig ziet, is het een chauffeur in hart en nieren. Hij is behulpzaam, communiceert en is veelzijdig. “Werken met de kraan en daar zo nu en dan de grens mee opzoeken, dat is de kick van het vak”, zegt hij. “Niet één dag is hetzelfde, dat maakt het heel erg leuk. De ene keer is het een transformatorhuisje ophalen, dan een laadpaal plaatsen en soms sta je middenin een bouwput. Dan moet je iets ophalen en denk je… ik weet nog niet hoe, maar het gaat mij lukken! En dat weet je pas, als je het hebt geprobeerd. Vooral rustig blijven, druk maken is nergens voor nodig. Slecht voor je hart”.

Tijdens onze volgende rit komen we op een locatie die ik helaas niet mag noemen. In verband met de veiligheid mogen daar geen foto’s gemaakt worden. Uiteraard respecteer ik dat, dat hoort dus ook bij het chauffeursvak. Terug bij de zaak scheiden onze wegen. Rudy treft alvast voorbereidingen voor de volgende dag en ik ga naar huis.

Rudy enorm bedankt voor jouw gastvrijheid vandaag. Leuk dat ik een kijkje mocht nemen en kennis mocht maken met de specialisatie in jouw vakgebied.  

Jantine