Greif Tholu staat in de industriële markt bekend als betrouwbare partner in verpakkingen. En niet zomaar verpakkingen, door de jaren heen hebben zij zich gespecialiseerd op een inhoud van duizend liter. De naam Greif Tholu is samengesteld uit de Tho van Thomassen en de Lu van Lunteren. Het familiebedrijf is in 1997 opgestart en later met Greif samengegaan. Er wordt een brede range van stalen en kunststof vaten aangeboden, geschikt voor de voedingsmiddelen en chemische industrie. En voor de farmaceutische sector (geneesmiddelen industrie). Greif Tholu beschikt over eigen vervoer en levert door heel Europa. Grotendeels uit voorraad en alles in eigen beheer.

Niels (22) reageert via een oproep op social media en stelt voor eens een dagje met hem op pad te gaan. “Maar houdt er wel rekening mee, dat het mogelijk twee dagen kunnen worden”. Hmm, dat klinkt leuk, maar ook ik heb een gezin, dus twee dagen is geen optie. Maar denkende in oplossingen, spraken we af dat het één dag zal worden, zodra het kan. “Ik heet je van harte welkom bij ons in het bedrijf”, en zo ging ik naar Ede en meldde mij op de afgesproken tijd.

Niels rijdt op één van de recentste twee aanwinsten van het bedrijf, een groengrijze DAF XG.  Inmiddels rijdt hij daar alweer een jaar trots mee rond. Hij had niet zien aankomen dat juist hij op deze nieuwe wagen mocht gaan rijden en is er dan ook heel zuinig op. Op een lokale truckshow heeft hij er zelfs een prijs mee gewonnen. Terecht dat hij er trots op is! Zelf heeft hij nog een en ander aan de wagen veranderd en heeft er nu een “lipje” (onderspoiler) bij. Niels vindt het echt fantastisch dat hij met deze fraaie wagen mag rijden en praat gepassioneerd over het transportvak. “Maar”, zegt hij, “Het gaat echt niet allemaal vanzelf. Al denkt men dat soms wel”.

Werken is verder komen
Niels heeft, zodra het mogelijk was, altijd gewerkt. Eerst parttime en als vakantiebaan in de supermarkt. Zodra het kon, vanaf zijn 18e, is hij er fulltime tegenaan gegaan. En toen direct gestart met het behalen van alle rijbewijzen, want je weet maar nooit. Een tijdje heeft hij in het AGF transport gewerkt, maar dat verliep niet zoals gehoopt en zo is hij verder gaan kijken. Zijn vader attendeerde hem op een advertentie van Greif Tholu in de krant. Niels nam contact op en voor hij het goed en wel wist, liep hij met een contract in de hand naar buiten.

Tijdens het gesprek was al aangegeven dat hij voornamelijk ‘pendel’ ervaring had en nog onbekend was met het échte ‘kilometers stampen’. Het bedrijf heeft daar goed in meegedacht en Niels eerst de gelegenheid geboden ervaring op te doen. Na drie maanden op een P-serie te hebben gereden, kwam er een MAN TGX vrij. Daar wilde Niels graag op overstappen en dat werd voor hem zijn ‘nieuwe’ auto. Deze ‘nieuwe’ auto was wel de oudste wagen van de firma, maar zo kreeg Niels een jaar geleden de mogelijkheid om naar een spiksplinternieuwe ‘dikke’ XG over te gaan. Even was er twijfel, een jaartje in dienst en dan al een nieuwe wagen? Terwijl er andere collega’s veel meer werkjaren binnen het bedrijf hebben. Niels had er even moeite mee, maar na een paar nachtjes slapen ging hij toch voor de XG.

Herinneringen maken
Niels is ontzettend trots op zijn wagen. Zo heeft hij een showkentekenplaat laten maken. Die gaat er alleen op tijdens speciale gelegenheden, legt hij uit. Zoals bijvoorbeeld nu, tijdens het maken van de foto’s. “Dat smoelt lekker en maakt het toch wat meer af”, zegt hij. Maar daarna gaat deze showplaat er weer af en de originele gele er weer op. “Je wilt niet weten wat zo’n boete kost, als de politie je hiermee staande houdt”.

Niels rijdt graag lange buitenlandritten. “Vooral Oostenrijk en Frankrijk zijn fantastisch. Dat zijn snoepreisjes”, zegt hij. “Het is genieten en daar waar mogelijk, maak ik onderweg wat foto’s. Niet omdat het moet, maar omdat het kan”. Niels straalt als hij er over praat.

Niels begint graag vroeg. Want vroeg beginnen, betekent ook vroeg klaar. “Dan heb ik nog wat aan de dag. En bij een vroeg begin, is er weinig ander verkeer op de weg. Minder automobilisten die je irriteren. Sommigen halen je écht lomp in, doen moeilijk met invoegen, gebruiken nauwelijks een invoegstrook en al helemaal géén knipperlicht. Die mensen zouden eens mee moeten in de vrachtwagen, zelf ervaren hoe het is. Dart lijkt mij echt een goed idee. Misschien dat ze dan ook rust krijgen in hun eigen rijstijl, zou een hoop frustraties schelen”.

Rijden is een hobby, rijden is passie
Het rijden zit in Niels zijn bloed en tijdens ons gesprek zie ik hem geregeld naar zijn wagen kijken en glimlachen. Als ik opper om foto’s te maken omdat het bij de reportage hoort, kijkt hij verrast en blij. Op het terrein zelf mogen geen foto’s gemaakt worden, maar Niels stapt graag in om de wagen naar een andere plek te brengen. Rijden doet hij nou eenmaal graag. Niels heeft er oog voor en zet de wagen in één keer goed neer. Na een kleien strubbeling (er moeten nog wat anderen passeren) maak ik de foto’s. Dan begint het te regenen en is dat het teken om terug te keren naar de zaak. Nog even omkoppelen en dan scheiden onze wegen.

Niels, dankjewel voor jouw cadeautje. Super leuk! En bedankt voor het enthousiasme en jouw positieve vibe voor transport. Keep it up that way!

Jantine