Hol Ederveen
Tijdens de truckshow zag ik haar wel staan, maar ik was nog niet helemaal overtuigd. Tot de uitrit kwam. We zaten te wachten met een club en daar stond ze dan. En toen wist ik het 100% zeker. Ik moet haar tóch eens voor mijn cameralens gaan zetten. Ik plaatste de online oproep en alles ging razendsnel. Er volgde een kennismakingsafspraak en dat was zo gezellig dat we afspraken een reportage te gaan maken. En zo ging ik net na de bouwvak weer naar ze toe. Om 10.00 uur schoof ik aan bij de koffietafel, met onder andere Gijs en Ruud, eigenaren van Hol.

Een echte ondernemersfamilie
Familie Hol is een echte ondernemersfamilie. Ook tijdens de koffie blijft de telefoon gaan. Stil zitten, daar doen ze niet aan. Hol levert van een groot aantal soorten dakbedekking, wandbeplating, sandwichpanelen, damwand ect. En dat kan zowel eerste, als tweede keus zijn. Maar ik ga wel direct bij vertellen, daar moet je wel verstand van hebben! Want voor mijn ogen, zijn ze allemaal hetzelfde. Ik zie geen verschil. Het is bijzonder dat het een mooi klein en compact bedrijf is. Iedereen weet ook wel iets van bepaalde zaken.
Maar goed, ik kom hier voor de truck natuurlijk. Dat is een strakke Scania R500 4×2 halfautomaat uit 2007. De opvolger van de DAF XF die ze daarvoor reden. Aangezien die ‘stoere strijder’ een Euro 2 was en dus te oud werd, kwam de Scania om het hoekje kijken. De wagen roept bij mij twee vragen op: waarom paars? En waarom dit design? Gijs antwoordt ”Het moet wel mooi zijn hè. En ik vind het mooi. Maar Ruud heeft wel heel veel gedaan met het ontwerp”.
Ruud haakt in “Ja, ik vond het mooi. En als ik het mooi vind, het in mijn hoofd zit, dan gebeurt het ook eigenlijk wel 99 % van de keren, hahaha“. Ik vraag naar de dame op de achterkant, ben benieuwd naar het verhaal. De tekst is direct te begrijpen, maar de dame? Er wordt eerst gelachen en gezegd met een glimlach en drie knipogen verder “Daar zit ze, maar toen nog in haar jongere jaren”. Na het lachen wordt het stil en serieus. “De algemene Scaniarijder heeft het V8-logo achterop, maar ik wilde wat anders. Na denkwerk en overleg kwamen we op dit uit. Gaaf toch?” Ja, het valt zeker weten op, want anders zat ik niet hier! Wel hebben ze samen besloten dat de Griffioen in ieder geval mooi moest uitkomen. En dus werd het zeil van de trailer meegenomen in het ontwerp. En zeg nou zelf, het ziet er fantastisch uit, toch!?

Vroeger kon er meer
Ze hebben allemaal hun grootrijbewijs. Maar er is één hoofdregel, rijd je een bekeuring, dan moet je trakteren op saucijzenbroodjes. Er wordt gelachen aan de tafel. Ik kijk verbaasd om en dan lichten ze toe “De één heeft vaker een bezoekje aan de bakker moeten brengen dan de ander. Als je begrijpt wat wij bedoelen…”
Ruud vertelt verder “Ook al heb ik mijn rijbewijs en vind je mij soms op de vrachtwagen, ik zit ook graag op kantoor. En een keertje een truckshow is ook heel leuk.” Daarna neemt Gijs het woord over “Weet je wat het is, vroeger vervoerde ik varkens. En dat was een hele andere tijd. Het was een stuk rustiger dan nu. Maar kijk naar de wagens, de updates en het comfort zijn flink vooruit gegaan. Dat is zeker een pluspunt te noemen. Vroeger waren de mensen een stuk makkelijker dan nu. Als je nu bijvoorbeeld vijf minuten later bent door bijvoorbeeld een file o.i.d. dan zijn mensen gelijk zo gestrest en dat is wel eens vervelend. Maar ja, ze moeten niet van hun probleem mijn probleem gaan maken. Want als ze dat doen veeg ik zo mijn probleem van tafel, begrijp je?”

Klantencontact
“We hebben de vrachtwagen dan wel rijden, maar zonder goed klantencontact ben je eigenlijk nergens. Het moet wel goed samen lopen. Communicatie is een toverwoord hierin. Maar vooral ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. Je merkt zelf wel dat wij niet moeilijk zijn. Mits je maar normaal doet, dat vinden we belangrijk. Online is veel zichtbaar, maar eigenlijk is het fijner als mensen soms even komen kijken. Dat ’ouderwetse’ praten met elkaar dat is fijner dan enkel online communiceren. En de koffie staat altijd klaar!”
Waterstof of elektrisch?
De vrachtauto is speciaal nog gewassen voor vandaag, want ze intrigeert en dat moet ze ook blijven doen. Ik vraag hoe deze mannen de toekomst zien? Wordt het waterstof of elektrisch rijden? Dit is nog een volledige diesel, wat wordt de volgende? Ze zijn het met elkaar eens “Tanken kunnen we altijd nog in Duitsland doen. Dus hier geen elektrische truck“. En daar is geen woord tegen in te brengen.
Bedankt
De koffie is op, het gesprek was gezellig en het is tijd voor foto’s. Ik vermaak mij op deze locatie, maar vanwege de achtergrond en donkere wolken gaan we toch een stukje rijden. Lucky me! Gijs weet een mooie plek en inderdaad, daar komt de wagen schitterend uit. We krijgen plots een bezoekje van een medewerker van de provincie. Maar die vindt het (gelukkig) hartstikke leuk en wenst ons succes. Gijs zit met een grote glimlach achter het stuur. We rijden nog een extra rondje en keren terug naar de startlocatie. Daar nemen we afscheid van elkaar.
Ik werd getriggerd op een lokale truckshow en mocht vervolgens een reportage maken. Hoe leuk is dat!? Familie Hol, dank voor jullie tijd en gastvrijheid!
Jantine