Onlangs mocht ik een kijkje nemen in het nachtelijke koeltransport (zie de reportage over Marius). Maar om het verschil te ervaren, ben ik ook eens overdag het koeltransport gaan ervaren. Toevallig lost Ioan (een collega van Marius) wekelijks in Veenendaal bij de Eekhoeve. Hij vroeg mij om eens bij hem te komen kijken. Nou, met een afstand van slechts 10 minuten, was ik daar wel voor in. We planden een afspraak op het moment dat hij daar kwam lossen.

Eekhoeve
De Eekhoeve bestaat al 80 jaar en is inmiddels al drie generaties verder. Inmiddels is het bedrijf een zorgboerderij, een bijzondere plek voor jong en oud. Het complex omvat een uitgebreide moes- en pluktuin, een vernieuwde Landwinkel, een ijsstal, speeltuin, kidsclub en heuvelrugtuin. Er wordt vlees verkocht van de eigen Hereford koeien. Ze voeren hun eigen merken: Bijzonder en Puur en je vindt er nog veel meer. Kortom, mocht je in de buurt zijn, kom een kijkje nemen!

Rijden is een vak
Ja, het klinkt heel cliché, maar ik heb al jaren respect voor de chauffeurs. Met het gemak dat zij het hele span door bochten manoeuvreren of achteruitrijden, ik denk dan vertwijfeld “Hoe dan?”.  En zo ook, bij de Eekhoeve. Ioan weet dat hij daar achteruit in een smal, maar dan ook écht smal, straatje moet om op de locatie te komen. Hij is daar nuchter onder. “Dat is ervaring en die heb ik hier al opgedaan. De eerste keer dat ik hier kwam, heb ik de wagen in de straat laten staan. Toen ben ik hier heengelopen en heb gekeken of het paste. En vooral gekeken hoe de weg loopt. Iedereen kan zien dat het een heel smal straatje is. Een foutje is zo gemaakt, maar kan iedereen overkomen. Je hebt een naam op de auto staat en voor je het weet, ga je heel internet over”.

Ongeduldige medeweggebruikers
Ioan stuurt (voor het oog gemakkelijk) de vrachtwagen achteruit het straatje in. Als ik nog denk, “Dat doet hij knap”, komt de volgende er aan. Deze vrachtwagen gaat ook achteruit de straat in, het lijkt wel spitsuur. Mooi te zien dat iedereen ‘blind’ weet wat hij moet doen. Beide chauffeurs doen het keurig, maar ik erger mij aan de medeweggebruikers. Mensen die niet even de moeite nemen om te stoppen en ruimte te geven. Fietsers die denken dat ze er nog wel even langs kunnen, mijn handen jeuken om ze wakker te schudden, ik krijg er serieus kortsluiting van.

Ioan ziet het en maant mij tot rust. “Niet druk maken, dat is niet goed voor je hart. Als ik om iedere eigenwijze fietser paniek zou krijgen, had ik continu een slechte dag. Hahaha! Maar je moet ze wel in de gaten houden tijdens het rijden”. Hij heeft helemaal gelijk!

Wat een verschil
Dag- en nachtkoeling is een dag en nacht van verschil. Dat begint al bij de drukte op de weg. Natuurlijk moet je overdag ook plannen, maar je hebt dan eenmaal meer last van file. Maar je hebt beide nodig, want zonder goed nachttransport is er een probleem in het dagtransport. En andersom natuurlijk ook. Tijdens het lossen maak ik kennis met de eigenaar van de Eekhoeve. Hij vindt het leuk dat chauffeurs eens in het zonnetje gezet worden. Ook hij begrijpt als geen ander dat zonder chauffeurs hij geen handel krijgt. En realiseert zich goed dat het door mensen weleens vergeten wordt. Verder vertelt hij dat de meeste die bij hem komen de weg wel weten. Ze lossen en zijn zelfstandig, dat is voor iedereen prettig werken. Terwijl Ioan de pallets met goederen lost, neem ik een kijkje in de boerderijwinkel. Leuk om te zien dat wat hij aan het lossen is, hier in de schappen staat.

Transport staat nooit stil
Ioan is al bijna klaar met lossen en hij heeft ook alweer geladen. Ik denk niet dat hij veel stil zal staan. Hij is gereed om naar de volgende klant te gaan. Ik kan nog net foto’s maken, voordat hij er vandoor gaat. Koeltransport staat nooit stil. Dag en nacht gaat het letterlijk door.

Ioan, dankjewel voor je enthousiasme, eerlijkheid en respect. En het cadeautje! Super leuk! Het was plezierig om even met je te praten en wie weet zien we elkaar weer een volgende keer.

Jantine