De Beste Slechtste Chauffeur van Nederland is een spin-off van het bekende programma waarin dramatisch slechte chauffeurs strijden om de titel die je niet wil hebben. In de serie draait het om heropvoeding van oude bekenden van De Slechtste Chauffeur van Nederland, van mensen met de meest dramatische (en gevaarlijke) rijstijl. Dit jaar deed Arp ook mee. Arp kreeg  Roelie toegewezen.
Roelie (65) is winnares geweest van ‘De Slechtste Chauffeur’  en deed het nog een keer over in ‘De Beste Slechtste Chauffeur van Nederland’ Door een heftig auto-ongeluk in het verleden, heeft Roelie een angst ontwikkeld voor vrachtwagens. Aan Arp de eer om haar ervan af te helpen. Arp die wilde haar zelf achter het grote stuur gaan zetten.  Ze wilde er eerst niets van weten maar uiteindelijk ging ze toch.  En heeft ze een stukje zelf gereden.  Voor mij was dat het signaal om eens namens Trucksmagazine nader kennis te gaan maken. Ik zocht contact met de rijschool waar de opnames waren. Vertelde mijn voorstel, de eigenaar ( Erik Kemp ) van de rijschool koppelde terug met dat is leuk gaan we doen!  En voor ik het wist had ik Arp aan de telefoon, en maakte we een afspraak. En reed ik in de vroege , hele vroege zaterdag ochtend richting Lelystad.

Kemp Rijopleidingen

KEMP Rijopleidingen BV is in 1989 begonnen onder de naam ‘Autorijschool Erik Kemp’ in Lelystad. Erik Kemp is destijds gestart met één lesauto. Inmiddels is zijn rijschool uitgegroeid tot de grootste en meest diverse rijschool in Flevoland. In 2010 is het verhuisd van het kantoor aan huis, naar hun moderne pand met drie theorielokalen en eigen oefenterrein in Lelystad. Sinds 2014 voeren zij autorijlessen uit onder de vlag van ‘ANWB Rijopleiding’. Hiermee zijn zij actief in Lelystad, Harderwijk, Almere, Hilversum en Zwolle. Om hun aandeel in de milieuvervuiling zo veel mogelijk te beperken, zijn zij veel bezig met de ontwikkeling van het elektrisch rijden. Sinds 2018 rijden zij alle bromfietslessen op elektrische scooters , een elektrische brommobiel, twee elektrische Volkswagen modellen maken het hele rijdje af en over enkele weken worden daar twee elektrische Volvo lesauto’s aan toegevoegd.

Dan zijn ze ook nog eens gecertificeerd STL-opleider in de Transport & Logistiek. Kortom stil staan is geen mogelijkheid bij Kemp.

Het is vroeg… heel vroeg voor de zaterdag

Nou ben ik natuurlijk wel iets gewend en hoort het er bij dat je voor een reportage soms vroeg je bed uit moet,  maar alles voor zeven uur op een zaterdag klinkt gewoon TE vroeg. Keurig op tijd kom ik aan op de locatie,  en Arp zit met al met een collega klaar.  Ze praten nog even en langzaam komen meerdere collega’s binnen. Ik word door iedereen “gescand” maar ze zien de camera en weten al waar voor ik kom, dus het duurt niet lang of ik kan met Arp apart gaan zitten. En laten we beginnen bij het begin! 

Is het allemaal nou zo echt ?

Ik val gelijk met de deur in huis met de twee belangrijkste vragen die ik toch wel even heel erg graag wil weten, ten eerste hoe zijn ze toch in vredesnaam bij je gekomen, en ten tweede dit is toch niet echt? Dat kan toch niet.. 
Arp grinnikt en verteld :” Dat heb ik ook altijd gedacht dat het niet echt was. Ik snapte het zelf ook nooit zo heel goed. En het was best wel krom, Ik werd om 18.30 uur sávonds gebeld en de man stelde zich voor met de mededeling hoe en wat en hoe mijn gedachten daarover waren. Nou ik zat eerst op de bank van huh? Hou even op dit kan niet echt zijn! Dit moet een ‘catsfish’ zijn.  Maar daar ben ik toch wel van terug gekomen aangezien hij toch wel bepaalde dingen vertelde dat ik dacht nou, dit kan wel eens waar zijn.  Na een gesprek van bijna een uur zei ik van oké we gaan het doen. Ik kwam naar een locatie. Maakte een promo en ach je kent de rest! “  “ En weet je , je beseft je toch wel als je hier vooruit gang in krijgt, dan is het natuurlijk voor de  ‘leerlingen’ goed , maar het is ook goed voor jezelf. Want je kan dan wel trots op jezelf zijn. Toch weer veiliger gegaan. Mede dankzij jou.  Zo kan je het ook zien. “ En daar heeft hij weer een punt.

Het werd even anders

Arp is jaren lang zelf vrachtwagenchauffeur is geweest.  Van jongs af aan al met vader mee in de vakanties.  Want dat was toen al zeker!  Hij zou gaan voor het rijbewijs gaan en de kilometers gaan maken!  Hij was 18 jaar , haalde alles wat hij moest halen, Hij voldeed wel eerst zijn verplichte dienstplicht. 

Zodra het kon ging Arp er weer uit, en zette de eerste kilometers in de transport. Asfalt rijde, veel op de tank , stukgoed en vergeet het bloementransport niet. Het was een fantastische periode!  Arp glundert ook als hij over die tijd praat. Het diesel zit er nog steeds goed in merk ik.   Maar dan is natuurlijk de hamvraag waarom ben je dan rij instructeur geworden? 
Arp kijkt mij ineens serieus aan en verteld :” Als chauffeur word je geboren. En in mijn hart ben en blijf ik een chauffeur. Maar helaas kwam het bericht voor mij dat ik niet meer verder mocht. Ik ging voor de herkeuring en de arts vertelde mij , dat het klaar was. Laat ik het makkelijk houden het lichaam gaf duidelijk aan tot hier en niet verder. En dat kwam echt wel aan!”  Wat volgde was eerst natuurlijk het bericht eerst goed verwerken!  Want ja dit ging natuurlijk logischerwijze niet in de koude kleding zitten!  Arp is gelukkig getrouwd, maar dat thuis zitten was helemaal niets voor hem. Hij verteld :” Je zit in een bepaalde ritme. Net zoals in de vakantie de eerste paar dagen.. Alleen duurde dit wel even wat langer.  En daar had ik wel even meer moeite mee.  Lang verhaal kort ,na een klein jaartje mocht ik eindelijk een opleiding van het UWV gaan volgen, niet wat ik voor ogen had, maar ik kon er weer uit.  En kon er weer voor gaan.  Ik werd goed gekeurd voor een bus rijbewijs. Die haalde ik , en heb het echt geprobeerd , maar helaas het was niet wat ik ervan hoopte! “

Rijinstructeur worden

Na een klein tien jaar  gehopt te hebben  kwam de opleiding rijsinstructeur om de hoek kijken. En daar had Arp wel oren naar! Hij kreeg de kans , en pakte die met beide handen aan. Ging ervoor, voldeed aan alles wat moest.  En ja daar hoorde ook een periode van stage lopen erbij. Dat deed Arp bij Kemp en zo zette hij zijn eerste stappen binnen het bedrijf.  Erik zag namelijk ook hoe gedreven hij was. Van auto rijinstructeur, ging hij naar de motor en tenslotte ook de vrachtwagen. En dat bevalt hem goed!  Hij startte als oproepkracht, maar het inmiddels al zo dat hij als zzp-er gemiddeld een of twee dagen in de week rijdt. En als hij wordt gevraagd draait hij nog extra. Als het maar goed besproken en dus gecommuniceerd wordt.  Dan draait Arp zijn hand er figuurlijk niet voor om.

Ik merk dat hij hier goed op zijn plek zit, ook achter het stuur. Ik vind het mooi om te zien dat hij het zo heeft kunnen combineren. Van iets negatiefs door te moeten stoppen het om te schakelen naar iets positiefs! 

Arp en firma Kemp dank voor de gastvrijheid! Het was gezellig !